Glaucoom of groene staar is een aandoening waarbij een verhoging van de druk in de oogbol onbehandeld tot gezichtsvelduitval (blinde vlekken) leidt en uiteindelijk zelfs tot blindheid kan leiden
Glaucoom is één van de belangrijkste oorzaken van verlies van het gezichtsveld. De lichtstralen die in het oog vallen, komen op het netvlies en worden via de oogzenuw naar de hersenen getransporteerd om daar omgezet te worden in beelden. Bij glaucoom worden de zenuwvezels in de oogzenuw beschadigd waardoor de lichtstralen die via deze vezels naar de hersenen moeten lopen, niet meer toekomen en dus niet meer leiden tot de vorming van een beeld. Er ontbreken als het ware deeltjes van het beeld dat we zien. Aangezien zenuwvezels die stuk zijn, niet meer worden vervangen, is de opgelopen schade dus permanent en niet meer te herstellen. Het verraderlijke is dat glaucoom in het begin niet tot klachten leidt.
Vaak ontstaat glaucoom als gevolg van een te hoge oogdruk, maar dit is zeker niet altijd de reden. Bij normale-druk glaucoom treedt glaucoom op zonder dat de oogdruk ooit te hoog is geweest. Dit kan te wijten zijn aan o.a. stoornissen in de doorbloeding van het oog. Ook erfelijke factoren, de bouw van uw oog, uitgesproken cataract en het innemen van bepaalde medicatie (bijv. cortisonen) spelen een rol. Glaucoom komt voor bij 1-2% van de mensen boven de 40 jaar.
Glaucoom moet behandeld worden om (verdere) beschadiging van de oogzenuw en het gezichtsveld te voorkomen. Er wordt meestal gestart met oogdruppels. Indien deze onvoldoende resultaat geven kan worden overgegaan tot laserbehandeling of als laatste een operatie.
Reeds verloren gegane delen van het gezichtsveld komen hiermee niet terug; behandeling dient alleen om erger te voorkomen. Om deze reden zou eigenlijk bij iedereen boven de 40 jaar, zeker als glaucoom in de familie voorkomt, af en toe de oogboldruk moeten worden gemeten. Aanleg voor glaucoom kan erfelijk zijn.