Blaasontsteking

Bij een blaasontsteking is het slijmvliesweefsel (mucosa) van de blaas ontstoken.Vrouwen hebben vaker last van een blaasontsteking dan mannen. De urinebuis van vrouwen is korter. Bacteriën dringen daardoor gemakkelijker binnen en kruipen omhoog naar de blaas. De afstand tussen urinebuis en anus is bij vrouwen kleiner dan bij mannen. Bacteriën komen daardoor ook gemakkelijker bij de urinebuis terecht. Vrouwen die seksueel actief zijn en vrouwen in de overgang, hebben vaker last van blaasontstekingen. Ongeveer 85 % van alle urineweginfecties ontstaan door de E-coli bacterie. E-coli is een darmbacterie, die in (onder andere) het menselijk lichaam voorkomt.

Symptomen

Een blaasontsteking kan de volgende verschijnselen veroorzaken:

• Het gevoel dat u steeds naar de wc moet om te plassen, terwijl er weinig urine uit uw blaas komt
• pijn of een brandend gevoel bij het plassen; in het bijzonder aan het begin en aan het einde
• ‘s nachts uit bed moeten om te plassen;
• pijn onder in de onderbuik ,onderrug en/of zij
• soms is de urine troebel en ruikt onaangenaam;
• soms bloed in de urine.
• soms koorts

Preventie

Om een blaasontsteking te voorkomen is het belangrijk om:

• véél te drinken; liefst ruim twee liter dag;
• regelmatig te plassen; dan spoelt u de bacteriën naar buiten;
• uw blaas altijd goed leeg te plassen. Neem de tijd en ga er rustig bij zitten;
• te plassen na het vrijen. Hiermee worden bacteriën weggespoeld die rond en in de urinebuis zijn gekomen
• na toiletbezoek van voren naar achteren af te vegen. Hiermee voorkomt u dat bacteriën uit de ontlasting bij de urinebuis kunnen komen;
• niet teveel zeep te gebruiken voor de intieme hygiëne. Dit ontregelt de natuurlijke zuurtegraad van de vagina, waardoor bacteriën makkelijker kunnen uitgroeien.

Diagnose / Behandeling

Wanneer u met klachten van een blaasontsteking naar de huisarts gaat, neemt u urine mee in een steriel potje. De huisarts dompelt een stripje in de urine. Op het stripje kan worden afgelezen of er sprake is van een blaasontsteking. De arts zal alvast een antibioticum voorschrijven. Zo wordt vermeden dat de infectie opstijgt en/of te pijnlijk wordt. Als de uitslag van de kweek bekend is, kan zonodig op een specifieker type antibiotica worden overgeschakeld.